Al 1 maand in Kenia!

Hoihoi!

Hoe gaat het met jullie allemaal? Nog lekker koninginnedag gevierd? Dat hebben we hier natuurlijk gemist. Maar wij hebben ons ook best vermaakt dit weekend. We zitten op dit moment in Eldoret, redelijk grote plaats een stukje noordelijker dan Mumias. De reis hiernaartoe vrijdag was vreselijk. De matatu (=busje) stopte werkelijk overal, keerde dan weer om, reed een stuk terug, bleef weer een kwartier stilstaan... alleen maar omdat ze dan vinden dat er te weinig mensen in zitten en dan verdienen ze natuurlijk minder. Dan stond ook nog de radio keihard waardoor ik echt hoofdpijn en last van mijn oren kreeg. We hebben een paar keer gevraagd of ze hem zachter wouden zetten maar dan ging het na een tijdje toch weer harder. Niet echt fijn. Het laatste stuk was beter, fijnere matatu en het landschap was heel mooi. We zaten midden in de bergen. Nog een flinke regen- en hagelbui gehad maar toen zaten we gelukkig droog in de auto. 's Nachts hebben we op een camping geslapen. De hutten zaten al vol maar ze wilden voor ons wel een tent opzetten en daar een paar matrassen in leggen. Heel fijn dat dat hier allemaal kan, in Nederland zouden ze gewoon zeggen "pech gehad". Gisteren hebben we 2 meren bezocht, Lake Baringo en Lake Bogoria. Eigenlijk een beetje te kort om het in een dag te doen, maar het was wel mooi. We hebben struisvogels en flamingo's gezien, en bij een van de meren waren hot springs. Een soort fonteinen van heet water zomaar uit de grond. Erg apart om te zien, en echt heet (er kwam veel stoom vanaf)! Omdat we na zo'n vermoeiende 2 dagen we zin hadden in een fatsoenlijk hotel met een fatsoenlijke douche besloten we in Eldoret te gaan slapen. Dat was alleen nog best ver, en omdat het een feestdag was was er niet veel openbaar vervoer, dus het heeft erg lang geduurd voor we hier waren. Het was ondertussen ook al lang donker geworden, maar gelukkig konden we voor het hotel afgezet worden dus het was niet zo'n probleem. Lekker geslapen en nu zitten we dus weer in een internetcafe. Straks weer een lange reis terug naar Mumias...
Zaterdag zaten we precies een maand in Kenia. De tijd gaat echt snel, we zitten nu dus al zo'n beetje op een derde.
Op stage gaat het goed. Deze week was erg leuk. Het was wat drukker wat wel prettig is want dan kun je tenminste doorwerken. Als er niks te doen is ga je je echt zitten vervelen. Bij een patient van mij is deze week haar been geamputeerd. Best heftig maar ze wou het zelf heel graag, haar been was gebroken en heelde niet meer, en het bot was ontstoken en dat werd niet beter. Het had me best gaaf geleken om bij de operatie te zijn, maar aangezien ik nog niet eerder bij een operatie geweest ben misschien toch wat te veel. Bovendien was het 's avonds en hadden we al een andere afspraak. Maar ik hoop wel binnenkort een keer een operatie te mogen bijwonen. Lijkt me echt interessant. (als ik tenminste niet na 5 minuten al flauw van en dan verder er niks meer van mee krijg). Verder was er een patient met een gebroken been, die mocht ik gipsen. Erg leuk, wel zwaar werk! Ze moest van de voet t/m het bovenbeen gegipst worden, en je moet echt opschieten want het gips droogt erg snel. Maar leuk om een keer te doen!
Verder zijn we deze week een keer naar een bar geweest. We hebben namelijk een paar weken geleden een rondleiding gekregen in de Mumias Sugar Company. Dat is een groot bedrijf vlakbij Mumias (zoals de naam al zegt: een suikerfabriek), een veel patienten in het ziekenhuis werken daar. Dus het leek ons wel leuk om daar eens een kijkje te nemen. Het is echt heel groot, en de meeste mensen die daar werken wonen ook bij het bedrijf. Het is bijna een dorp op zich. En daar is dus ook een zwembad, bar, restaurant etc. Wij waren uitgenodigd door een of andere Ier die voor de Company werkte om een keer te komen zwemmen/ een biertje te komen drinken. Helaas waren we te laat om nog te zwemmen, maar die biertjes hebben we wel op! En ook lekker gegeten daar. Wel apart: Je komt eerst langs een hek met een slagboom en 3 bewakers, maar wij konden zo doorlopen, ze vroegen niks. Dan staat er "Mumias Club - only for members" maar wij liepen zo binnen. Toch een voordeeltje van blank zijn?!
Ach, blank zijn kan hier ook echt nadelen hebben want je wordt constant nagestaard en nageroepen, heel irritant. Ze roepen echt constant "mzungu" (=blanke) naar je, dat zou je in Nederland eens moeten proberen, keihard op straat "zwarte!" roepen. Lijkt me niet verstandig... Soms is het wel grappig, vooral de kinderen dan, maar soms wordt je er ook wel erg moe van. Helemaal irritant zijn de matatu-stations. Als je daar aankomt komen ze meteen met z'n allen op je af, willen weten waar je heen wil en trekken je bijna de matatu in. Binnen een paar seconden staan er zo 10 mannen om je heen te roepen, schreeuwen en trekken. En als je dan eenmaal in een matatu zit en die staat stil dan komen alle verkopers erop af. Ze duwen gewoon de raampjes open en houden allerlei etenswaren en andere troep (pennen, horloges e.d.) onder je neus. En het woord "nee" in wat voor taal dan ook, lijken ze niet te begrijpen! Zo irritant! Dat zijn echt de minder leuke dingen, en volgens mij ook de dingen waar je in Nederland helemaal niet over hoort. Volgens mij krijg je in Nederland al snel een te geromantiseerd beeld van Afrika. Het is ook echt niet zo dat de wilde dieren hier zomaar overal rondlopen. Daarvoor moet je echt in de wildparken zijn. Met de insecten viel het trouwens tot deze week wel mee. Wel veel muggen, ik zit helemaal onder de muggebulten, maar ik heb nog geen malaria, dus het is alleen een beetje irritant vanwege de jeuk. Maar van de week hadden we een grote kakkerlak op onze kamer, en dat hebben we ook aan iedereen laten weten (gillen!). En op die camping zaten ook wat vreselijk grote torren of kakkerlakken ofzo, brrrr. Als ik ergens bang voor ben is het wel grote insecten. En spinnen natuurlijk, maar dat valt ook nog mee. Nog weinig gezien!
Wat betreft de post: dat kan lang duren. Volgens mij zijn sommige pakketjes maanden onderweg geweest of zelfs helemaal niet aangekomen. Maar het kan natuurlijk ook sneller gaan, moet je maar net geluk mee hebben denk ik. Wat wel handig is misschien is om geen doosjes op te sturen, maar dingen in enveloppen. Want dingen worden rustig opengemaakt en als er dan wat leuks in zit kunnen wij naar onze pakketjes fluiten. Doosjes maken ze denk ik sneller open omdat dat interessanter lijkt dan enveloppen. Maar er zijn ook al pakketjes wel (en compleet) aangekomen hoor, dus het kan wel goed gaan.
Ik ga nog even verder genieten van mijn vrije dagje. Tot de volgende keer!

Liefs, Mascha